Zamanın Bir Dar Vakti Şiiri - İsmet Barl ...

Zamanın bir dar vaktindeyim,
Saatler yerlerin mühürlendiği saatler,
Denizde ne bir ses, ne bir nefes, ne hareketi
Sereserpe uzanmış bir kıyıdan bir kıyıya
Hanım Sultan ‘lıktan odalıklığa düşen gözde misali,
Ne başına tülbent almış, ne üstüne tülden gecelik,
Ne de esirgemiş kendini elemterefişli gözlerden.
Etek dolusu yıldızlar dökülmüş pürüzsüz bedenine,
Bir damlacık gözyaşım gibi her bir yıldız,
Bir söner, bir parıldar,
her biri, yerlerin mühürlendiği saatlerde
Senin yerine
Işıldar.

Kapılar, bacalar mühürlenmiş mühürlenesiye,
Bir tükrük gibi atılmış kara gece, pencerelerden dışarı,
Bir ben ü sen kalmışız; sen hayal, ben hayal-mayal,
Bir de, aptalıslatan gibi başıma yağan düşünceler,
Ben nerdeyim, sen nerdesin, alem nerde?
Çakılıp kalmışım umarsız kale surları gibi
Geçmişlerde.

Ah o geçmemiş olası geçmişler…
Ah o özlemin ne olduğunu bilmediğim günler…
her biri bir yakın menzilmiş, bilmemişim,
Dertsiz başıma durup durup dert aramışım,
Dememişim ki; dem işte bu demdir, devran bu devran,
Düşün düş olduğunu uyanmadan anlayamıyor ki;
İnsan.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler ‘inden > 7-8/100)