Zamanın Ağzında Şiiri - Ahmet Uysal

meğer zaman seni de
saklıyormuş ağzında

o mavi çiçek, her yıl yeniden
açan yüzünmüş senin

bilmediğim uzak şehirlerde,
sözgelimi bingöl'de bir hayal

gibi dağılıp giden göller,
gözlerin, ellerin, dudaklarınmış

ben artık oğulotlarına ot
diyemem, benzedikleri sürece sana

rüzgârı öpen adam imgesiyle
yaşamak yetmez o büyük yalnızlığı

ey zaman, beni de sakla
ipek ağzına yüzyılın