Zamanımsın Şiiri - Yüksel Balcı

Gözlerim ufukta saklanan bir uluma
Sarıldıkça uzaklaşan bir duyumsama
Sonra sesin
Sesindir beni yorgun mevsimlerden uyandıran
Avuçlarımda parmak izlerinin buğusu
Ve ateşe atılan bedenim
Ey dudaklarını sevdaya açmış ölümlü
Ne beklersin binlerce kez kanattığın damarlarından
Seni kabullenmedikçe bu kent
Artık susmak gerek
Ve milyon kere konuşmak
Ve inadına direnişle dişlediğin zamanın çarkları
Kanayan inanç,örselenmiş et ile
Yakılan içtenlik ve tütün kokusu parmaklar
Senin göğsünde sussam keşke
Keşke gökyüzünde hiç susmasam
Artık solumak tetiğe kurulu gidiş
Bırakılan ve yoksanan yıpranmış gülümseyiş

Her notada duraksa
Her durakta bir kez daha
Anladın ki söz geciken sevda....