Şimdi ölmenin zamanı mıydı?
Yaşım 45 idi/yavaş yavaş,
Tövbeye gidiyordu yolum.
Bu olmamalıydı hiç benim sonum.
Bir gün; demekle çok geç kaldım!
Ömrüm uzundu, sonsuzdu benim
Yaptığım günahlardan
Nasuh tövbesiyle dönecektim.
Kırkbeş,ellibeş,yetmiş
Bizim hedefimizdir belimizi büken.
Gel; diyemedim gençliğim sana
Seni doya doya yaşıyordum ya!
Şimdi anmaktan seni, korkarım
Emelim ne kötü imiş
Nerede tükettim ben bu ömrümü,
Hazan rüzgarı gibi yakıyor beni.
Şimdi ölmenin zamanımıydı?
Kayıt Tarihi : 8.5.2010 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Boşa harcadığımız zaman bir gün aleyhimize işler. HER ŞEYİN KIYMETİNİ ZAMANINDA BİLMEK LAZIM.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!