Zamanımıydı Şiiri - Selçuk Zurnacı

Aşkın şarabını içirdin kadehinden,
Ayıkamadım hala, geçmişim kendimden,
Nasıl gittin, öyle sessiz öyle derinden,
Yüz üstü bıraktın beni, zamanı mıydı.

Gül tikensiz olurmu, ben sensiz olayım,
Öl de istersen dediğin yerde solayım,
Senin olmadığın evde,nasıl durayım,
Ulu orta koydun beni zamanı mıydı.

Üzdüm mü şimdiye kadar, oldumu fiskem,
Kim ayırdı bizi böyle, kimin gözü kem,
Yalanmış meğer mutluluğum, düştü maskem,
Ecele susattın beni, zamanı mıydı.

Görsen şu an, sanırsın kurşuna dizmişler,
Ne ihtilal var sokakta, ne serseriler,
Bunu sen yaptın, senide GAR da görmüşler,
Biletimi kestin demek, zamanı mıydı.