Üşüşür yalnızlığım, dakikalar ardına,
Kimsesizlik...ah eli cebimde kimsesizlik,
caddelerce boyumun ölçüsünü alırım
kuş uçar, kervan geçer, bir ben kalırım
Lâmekân şahit, Ben her mevsim üşürüm,
Ömrümü o sönen yıldızın ardına düşürdüm
Eridi, karardı ışık, göğün koyu yüzünde
hayalim ile kendimden öteye düştüm.
Kayıt Tarihi : 14.7.2013 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!