Zamanim Şiiri - Önder Tas

Durdursun biri su gecen saniyenin altmisda birini

geriye dönüp baktigin zaman

aglatmasin siyah beyaz resimler

gözü yasli ninemi

fitili yanan bir gaz lambasi gibi

yürüyoruz hayat oyununda

binlerce siyaset dönüyor

gördügüm dost görünen dostlarim arasinda

devir o eski devir deyil diyorlar

kalmadi sicak gülüslerde yürek hoplatan sevdalar

yada binlerce kilometre yol alip sarilipda

sicacik bir güne merhaba sevgilim demeler

oyuncagi alinmis bir cocuk düsüyor beynime

agliyor sanki dünden kalan geceye

neden aglattiniz beni bunca sene

diye yaziyor günlüklere

mutluluk dünyada en arzulanan duyguysa

neden cogaldi bu kadar mutsuz insanlar

yakalaniyor sevdiklerim mayin tarlasinda

ecelin cizdigi cizginin tam ortasinda

hayatla ölümün arasinda

cok fark varmis diyor yasayan ustam

bir kere yasam kazanmayi bilene

ölüm ise kaybetmeyi gözü almis kisiye

sevdayi bilen kisi yasami da bilir

fazla güvenme gencligine gün gelir oda seni birakir,

aksam olunca cekil bir köseye

ne yaptimda ben sevdiklerim icin

gecmis zamanin dönülmez saniyesinde

ne kralliklar yikildi,

ne yigitler topraga boyun egdi

o yüzden gec aynanin karsina

bak adam akilli cizdigin alninin yazisina.....