Zamanı Tutuyorum Şiiri - Halil Özcan

zamanı tutuyorum ellerimle
bir gökyüzünde gözlerim.
ellerimde topak topak çamur parçası,
şakaklarımda kapkara kir izi,
kollarımda baştan başa yer yer diken sıyrıkları.

gül dalları tutuyorum ellerimle,
bir parça umut ışığında gözlerim.
bir parça, tüm ahengiyle çalıyor her zerremde.
duasız bir abdeste koyuluyorum,
akıp giden kahverengi kirin peşinde.

bir yığın acı ve keder isabet ediyor;
şefkat ve zulüm tutuyorum ellerimde.
bir çıkış kapısı açılışında gözlerim,
ürpermek oluyor sonu tüm eylemlerimin.

gece boyu uyutuyorum uykuları,
bir yaygara, metal ve muhabbet seslerinde.
paramparça haykırışlar ve kavgalar —
bir hiç için, bir çok hiç uğruna.

zamanı tutuyorum ellerimde,
gökyüzünde gözlerim.

bir kapı aralanıyor — son kez, sessizce.