Zamanın kollarında süzülürken hayat,
Gözlerimde yıldızlar, yüreğimde matem.
Bir yanı sevinç, bir yanı hüzün, iki uçlu kâmet,
İşte insanın kaderi, zaman ve ölümle güzelce örülmüş yıllar.
Dakikalar düşerken kum saatinin boynuna,
Koşar adımlarla geçer ömür, solgun sarı yapraklar gibi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta