Zamanı Öldürmek

Seni yazalım dedim kâıtlara
Sesini anlatmak isterim evvela
Sonra her şey kolaylaşır
Uykularım beni özlemektedir
Ben de seni....
Ama bu böyle gitmez dedim
Yokuş aşağı bile gitmez böyle
Çakılmış gibi kalır herşey
En çok da zaman
Geçmemek de ne ısrarcı
Seninle birlikte olduğumuz
Zamanların kinini taşırmış zaman
Şimdi güler yüzüme
Vahşi bi kedinin avını nefessiz
Bıraktığı anda ki gülüşüne yakın bir
Gülüş bu yada ben öyle sanıyorum
Ama güler işte...
Nasıl da unutturdum seni ona
Şimdi sıra senin onu unutmanda
Ama kahrolsun şu şiirler olmasaydı
Her şey çok daha kolay olurdu
Zaman sonsuz bir karmaşada
Seni bana belki unuttururdu...
Şu lanet şiirler olmasa
Bu unutmak işlerini bi unutalım şimdi
Zamanı durdurmak en mutlu yerde
Veyahut zamanı öldürmek
O bizi öldürmeden evvel
Bunu düşleyelim şimdi inanalım buna
Bir çocuk saflığında
Amma eski yıllara ait bir çocuk saflığı
Günümüz çocuklarında bulmak
Zor bu saflığı...
Ve en sonunda vazgeçelim
Her şey den nasıl vazgeçtiysek
Bundan da öyle vazgeçelim
İçtiğimiz şu sigarayı
Son sigaramızmış gibi içelim
Amma bunu zamana sezdirmeyelim
Sonra öldürelim kendimizi
Her yöntem kâbul
Ve ruhumuzu zamansız bir
Evrene gönderelim....
Zamanı böylece yenelim öldürelim..