Zamanı Gelmiştir Artık

-46 Yaş Şiiri-

Ve nihayet kırk altıncı kez;
“Nice mutlu yıllara!” deyince dostlar
Zamanı gelmiştir artık;
Efkârıyla yaşamak; son durağın…
Maziye döktüğüm molozdan
Feryâd-ı figan yükselirken
Bir ümit ışıltısı arar
Müstakbele meftun hırslarım.
Ancak o an minarelerden;
Bunca zaman duymadığım
Salalar çarpınca kulağıma
Zamanı gelmiştir artık;
Rayihasını hissetmek,
Yolunu unuttuğum kabristanın…
Asırlık bir çınarın gölgesinde,
Yığılıp kalıyorsam saatlerce
Terk edilmiş bir iskelede,
Halen bekliyorsam o gemiyi
Zamanı gelmiştir artık;
Çarkına tükürmek yalan dünyanın…
Ben bu kirli şehirde bile
Tertemiz düşler kurdum hep fakat;
Gözlerime perde mi indi ne!
Neden şimdi çarpmıyor sineme,
Boğaz’ın yosun kokulu dalgaları?
Neden şimdi kapkaranlık,
Beyoğlu’nun ışıltılı camekânları?
Ayaklarım taşımakta zorlanırken,
Yorgun cüssemi köhne sokaklara
Bir mahalle camisinin şadırvanında,
Huzuru arıyorsam eğer
Zamanı gelmiştir artık;
Eski defterleri çıkarıp
Sevap ve günah hesabı yapmanın…

10 Şubat 2021