Zamanı Gelir Şiiri - Halil Gürkan

Hayıflanma yaslı gönül çağından,
Murada ermenin zamanı gelir.
Sevgiyle yeşeren firdevs bağından,
Al gülü dermenin zamanı gelir.

Terk edilmek çok zor, yalnızlık kötü,
Alçalır zamanla gök denen çatı,
Hicranla kararan köhne hayatı,
Tozpembe görmenin zamanı gelir.

Düşünme gidenin en son sözünü,
Arındır yaşından artık gözünü,
Mihrabım diyerek, dargın yüzünü,
Canana sürmenin zamanı gelir.

Sırt çevirme vefalının aşkına,
Mani olma yürekteki taşkına,
Yücelerde duran gönül köşküne,
Varıp da girmenin zamanı gelir.

Halil der dönmesin gidenler, geri,
Elemi uzak tut, neşeyi beri,
Özlemle yolunu gözleyen yari,
Hasretle sarmanın zamanı gelir.