Zamanı Gelince Şiiri - İsmet Develioğlu

Ne para faydeder ne de mal ve mülk
Hepsini bırakıp gidersin bir gün
Bir veda fırsatı dahi verilmez
Ecel şerbetini içersin bir gün.
***
Âyâlin mi vardı, evlatlar hani
Terk edip gidersin sevdiğin yari
İster meleğim san istersen huri
Kabirde hesabı verirsin bir gün.
***
Kim bilir ne kadar yatarsın yerde
Belki ateşlerde, belki de nurda
Toplanıp mahşerde Hak huzurunda
Ne ettim der döşün döversin bir gün.
***
Mizan kurularak defter açılır
Ne var ne yok hepsi çıkar saçılır
Nefsi, nefsi diyerek kullar kaçınır
Adeta kendinden geçersin bir gün.
***
Günah çok çıktıkça sevabın erir
Borçlu isen sevap ele verilir
Orada adil bir hesap görülür
Defterin bir yandan alırsın bir gün
***
Sen inkar edersin uzuvlar söyler
Ne paşa fark eder ne de bak beyler
Hakteala orada doğruyu yeğler
Boynuun ölçüsün görürsün bir gün.
***
Turanlı destur de kendine bir gel
Kim bilir ne zaman, nerede ecel
Her fert amelince ödermiş bedel
Eğriyi, doğruyu bilirsin bir gün.

14.4.2019
00.34