ZAMANI GELDİ
Kaybedip izimi ıssız dağlara
Çıkıp da kalmanın zamanı geldi
Ardımdan merakla bakan sağlara
Günaydın demenin zamanı geldi
Pür neşe yaşamak bitti ey kalbim
Canına yerleşti bitmeyen derdin
Dünyada güzeli dert ile sevdin
Derdini çekmenin zamanı geldi
Başka yerde yanma dünya dururken
Alevler sönmeye yüz tutmuşken
Ruhun bedeninden çıkıp uçmuşken
Bir dala konmanın zamanı geldi
Derken dal kırıldı kaldın havada
Dağılıp yok oldu bitti yuvada
Hem güçlü hem suçlu çıktın davada
Cezanı çekmenin zamanı geldi
Mutsuzsun mutluluk uzakta senden
Kanatları hızlı tutulmaz yerden
Göçünü alp da geçsen de serden
Çileyle dolmanın zamanı geldi
Yarsever sevmenin tadın almadın
Güzel buldun ama ona doymadın
Kendinde tütüp de arşa varmadın
Göklerde gezmenin zamanı geldi
03/02/2010
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 09:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani insan kendinden bile bıkar hale gelir ya öyle bir gün bu gün tüm cezayı reva gördüm bedenime.Bunca yıldır dayandıysa tüm acılara dayanacaktır elbette içindeki sancıya
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!