Zamanı geldi.. Şiiri - Poyraz Karadeniz

Zamanı geldi ağlamanın..

Ellerini tutmayı,
Sana doya doya bakmayı istediğim günlerimde..
Beni yine yanlız bırakan tek kişi..
Sen olmamalıydın o başkası idi..
İnanmak istemiyorum ama evet o sendin..
Tüm sevdiklerim yanımdayken..
En sevdiğim yoktu..
Zamanı gelmişti...

Zamanı geldi haykırışların..

Gözlerinde hissettiğim duyguları,
Hayallerimde yaşayan ben..
Gerçeğe uygun olmayı örtüştürmek istemeyen,
Kedinin fareden kaçtığı gibi kaçan sen..
Böyle geçti hayatım..
Şimdi haykırmam lazım..
Geri ver bana giden zamanı..
Zamanı geldi..
Geri ver onları bana..

Zamanı geldi sevginin..

Kalpten kalpe iletişim olmamalı..
Yanyana gelmeli,birlikte saymalı..
En önemlisi birlikte yaşamalı..
Böyle olsun istedim hayatım..
Sitem doldurdun..
Geri ver günlerimi bana..
Zamanı geldi..
Geri ver onları bana..

Zamanı geldi gülmenin..

İşte bu zaman benim zamanım,
Gülmem gerekiyor ve öyle de yapacağım..
Senden kurtulmuş ben..
Beni defnetmiş sen..
Defnettiğin yeri kimseye söyleme..
Bırak ben orda kalayım diyeceğim ama..
Çoktan çıktım bile..
Doğa sağolsun kurtardı beni..
Bugüne kadar güzelliklerini saydım..
Yardım etti..
Senin güzelliklerini saydım ama..
Sen ihanet ettin..
Bak doğa bile kandırmadı beni..
Herkesi kandıran tabiat..
Beni tutamadı..

Şimdi yaşıyorum hayatımı..
Gülerek,eğlenerek..
Senden kurtulmakmış tek çaresi..
Ama yapamıyorum bunu..
Her ne kadar senden kurtulsamda..
Kurtulmak istemiyorum anla bunu..
Geri gel bana..
Ama zamanıda getirmeyi unutma..