Zamanı Eledigim Günler Şiiri - Atilla Du ...

zamanı eledigim günlerde
ne içindeyim yüreginin.
nede büsbütün dışındayım,
yekpare bir sevdanın
parçalanmış bir yerindeyim.
ben
kimsesizler kimsesi yok,her kimsenin var kimsesi,
kimsesiz kaldım,yetiş ey kimsesizler kimsesi.
önce
dudaklarınla verdigin hayat,
kanınla anlıma çizginin kadarmı
buzlar arasında donup kalmışlıgımla,
kaç kere geçti onyıl,
kaçıncı yagışı karın
menekşenin kaç defa açılışı bu,
zamanı eledigin günlerde.
günler ayları,aylar yılları, yıllar ömrümü elerken,
yakın hatıralarıma agladım.
kum fırtınalarının sesini andıran ayazlarım,
patladı, şafagı doğurmadan gecelerde.
kimbilir ben gibi kaç ayazlar patlamıştır,
doğmayan gecelerin şafaklarında.