Zamanı Durduran Yüzüm Şiiri - Pervin Özkan

Yine üşüdü güneşim,yazılarım üşüdü yine
Mevsim hazanken..
Eski eşyalar sıralandı bir bir yine
Yine geçmişi andı yüzüm
Geçmişin çizgileri kalınlaştı yine
Zamanı durduran yüzüm; çöz beni
Zaman tuzak yine;
Donup kalıyor yüzümde gül
Kayboluyorum grinin içinde,
Bir bir açılıyor çektiğim bütün kapılar
Zaman tuzak...
El ele verip buluşuyorlar yine

Şimdi ben uzatırlen ellerimi
Geçmişten geçmiş uzatıyor..
Şimdi ben geçmiş yazıyorum gözlerime
Uzaktan tuzak okunuyor gözlerimde
Ve buluşuyorlar tuzak zamanda yine
Tutma zaman çöz beni...çöz beni.