Kavlimiz kavuşmak yıllardan beri,
Kadere küsmenin zamanı değil.
Yürekte yer bulur sevginin yeli,
Delice esmenin zamanı değil.
El ele gezerdik atiye doğru,
Sembolümüz olmuş daldaki kumru.
Sevmenin ihlali bozmuştu uğru,
Kerçine gülmenin zamanı değil.
İçimiz ısınır kalbimiz çarpar,
Kara sevda gönül gözünü kırpar.
Bedenim kul olmuş ruhumda tapar,
Pozlara inmenin zamanı değil.
Nelere katlandım kavuşmak için,
Yılları bekledim konuşmak için.
Bir bahane buldun savuşmak için,
Teselli vermenin zamanı değil
Göz göze, diz dize, el ele olduk,
Hayaller ummandı boşalıp dolduk.
Ayrılık tez oldu sararıp solduk,
İnsafa gelmenin zamanı değil.
DAMAD’ ı oyalar sevda kervanı,
Sevgiyle yazılmış aşkın fermanı.
Ecel senden olsa, umar dermanı,
Sessizce ölmenin zamanı değil.
10-04-2011
Ahmet TınmazKayıt Tarihi : 3.1.2013 11:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Tınmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/03/zamani-degil-18.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)