Ve adam zamanı çizdi..
Yeniden yazıldı tarih..
***
Dondurulmuş kalplerde hapis olmuş cümleler,
Bekliyordu..
Çağlardır..
Tek bir dokunuş..
O nefes..
Tanrı can veriyor sanki..
Başak tarlaları..
Sonunda sonsuzluğun..
Gözlerime yolladığın her öpüş,
Kamçılıyor yalnızlığımı..
Bak!
Parlıyor mavi elbisem
Eşlik ediyor yüzünün güneşine..
Seni çağırıyorum duyuyor musun..
Titrerken bedenin o uzak şehirde..
Göz yaşlarını toplayıp,
Atarım da denize,
Yine de yanmasın gözlerin,
Aldanmasın maviye..
Bir adım ötesi yok yalnızlığın..
Kaldığın yerde beni bekle..
Başak tarlalarından geliyor bu rüzgar..
Çağırıyor bizi,
Eserken içimize..
Dön yüzünü..
Sonunda sonsuzluğun,
Özgürlük bekliyor bedenlerimizi..
Derin diyordun ya hani,
Cebine bırakırken gözlerimi..
Çınlat kulaklarında o müziği..
Gün olurda çağırırsa başka bir ses seni,
Avuçlarına şiir bıraktığın her kadın gibi,
Başak tarlasına göm, cebindeki gözlerimi..
/ Zamanı çizen adam, sonsuzluğun bir adım ötesi..
Zeynep ErgünKayıt Tarihi : 8.12.2008 18:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!