...Zamanı Bozuk İşte... Şiiri - Hülya Çetin

Yalnız kaldıkça
yabani ruhum
daha bir bencileşiyor
Umutsuzca, hırçın ellerimde ibresiz pusulam
Seninle olmak için…
Yollara dökülüyor, kaybolmuş
benliğimin coğrafyası.
Kime sorsam adsız,
şimdi halkı olduğun memleket.
Ne tarafa gitsem yönsüz,
sana dönülen köşeler.
Saçlarıma değdikçe teninin kokusu,
içimde sen ateşli sızıntı …
dokunsam yakacak kadar uzaksın,
uzansam yıldızlar kadar yakın
özlem merdiveni omzumda taşıdığım
her basamak bir o kadar sen.
Çıktıkça sönen ışığın,
Yakın sandığım aklımın kamaşması
Oysa nefesim kadar ıraksın
Her soluğumda gelirsin diye,
Bu sonu yok bekleyiş…