Zamanı bırakıp geldim Şiiri - Gencay Coşkun

Zamanı bırakıp geldim
İyimi ettim kötümü bilemedim
Misketlerimi aradım

Çok uzun aradan sonra,
İlk defa şiirler hikayeler okudum.
Ceviz ağacının altında,
Çay içtim bütün renklerle,
Hiç küsüm olmadı kimseyle.
Mor renklerle boyadım
Kendi gök kalıntılarımı
Boş oturup baktım
Önünü herhangi bir cismin kapatmadığı
Güzel ufkuma
Bir tek o kalmıştı
Bakmaya doyamadığım gelecekti
Ne kadar uzaklardı
Ama imkansız değillerdi

Bir gün bir yerde
Film kopacaktı
Kopan yerde
Ben olacaktım
Çıkacaktım gidecektim
Zorla alıkonulduğum
Büyük hapishaneden
Yıkıntıların arasından
Bir ışık yayacaktım
Kendi ışığımda
Uzaklarda kaybolacaktım

Sonra uyanacaktım
Yine aynı yerde
Kaldığım yerden
Koşmaya devam edecektim hayata
Arada bir küsecek
Arada bir gülecek
Eceli dudaklarından öpecektim
Belki kanlı
Belki uykulu

Zamanı bırakıp gittim.