öyle bir
zamandaydık ki;
taşlar bağlanıyor
köpekler salınıyordu...
öyle bir
zamandaydık ki;
taşlar toplanıyor
sırası gelince gediklere konuyordu...
öyle bir
zamandaydık ki;
yuvarlanan taşlar yosunlara
yontulan taşlar kulaklara takılıyordu...
öyle bir
zamandaydık ki;
taşlar yerinde ağır denip
sırtüstü yatılıyordu....
öyle bir
zamandaydık ki;
taşa tutulanın başı
oturanın karnı ağrıyordu...
öyle bir
zamandaydık işte..
Fikret Turhan-Yalova,
21.03.2015
Kayıt Tarihi : 21.3.2015 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/21/zamane-taslari-ve-insanlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!