kulaklarımı tıkıyorum
gözlerimi kapıyorum
susuyorum...
mektepler çağırıyor beni durmadan
merkepler gibi anırıyor insanlar
yanıbaşımda
babam avaz avaz
anam niyaz niyaz
adımı koymuşlar
yolumu oymuşlar
ZAMANE
Zor, hile
ve sinsi bir güzellikle
zAMAN
ımı çalıyor
bunalıyor
kurtulamıyorum
Kayıt Tarihi : 5.3.2001 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!