Zamane Kızı Şiiri - Abdullah Atay

doğdu.
serildi, serpildi, büyüdü.
evlenme çağına geldi.
allandı,pullandı.güllendi.
.bir kelebek misali;
daldan dala
gönülden gönüle kondu.
bülbül gibi şakıdı coştu.
erkekler peşinden koştu.

isteyenleri oldu,
kız merakla sordu:
-topçu mu
popçu mu?
yoksa otostopçu mu? ..

arsası
borsası
‘jeep’ arabası
bankada yüklü parası...
safkan atı
boğaz’da yatı
etiler’de katı
özel avukatı
saltanatı
var mı? ..

olsun yeter ki variyeti.
önemli değildi ihaneti
geçmişteki vukuatı
aşktaki sadakatı...

bir de neymiş;
boyu kısa,
huyu fena,
zengin değil; tasa,
keşke yakışıklı olsa! .
.
yıllar yılları kovaladı.
baharlar,yazlar geçti.
hazan mevsimi oldu
saçları beyazla doldu.
bet beniz sararıp soldu...

kızın beğendikleri de
kızı beğenmedi,
kız da (kız) dı ha.
öyle bir kızdı ki! ..
hiç evlenmedi..
ve
evde kaldı! ..