Zamane İnsanlarını Hiç Sevmiyorum

İşi düşünce yalancı gülücükler gösterirler
İşi bitince karşılaşmamak için yolunu değiştirirler
Mertlik yok, yüzüne güler, arkandan veriştirirler
Bu zamane insanlarını hiç sevmiyorum

Bunlar kuru kalabalık, kof oduna dönmüş
Ne küçüklere sevgi, ne büyüklere saygı kalmış
Menfaat, çıkar benliklerini almış
Bu zamane insanlarını hiç sevmiyorum

Kimi kaygılı, kimi tasalı bilmezler nazik, kibarlığı
Her yaklaşım işi bitene kadar, gösterirler ayrılığı
Bulunca har vurup harman savururlar, düşünmezler darlığı
Bu zamane insanlarını hiç sevmiyorum

Düğünü, bayramı tatil bilip bir araya gelmezler
Zor zamanda insanlarda yardımda bulunmazlar
Menfaati yoksa bir selam bile vermezler
Bu zamane insanlarını hiç sevmiyorum

Çoluk, çocuk ne bulduysa atıştırırlar
Sarhoş olmak için, içeceğe zehir bile karıştırlar
Çok kazanmak için. canlıların genlerini değiştirirler
Bu zamane insanlarını hiç sevmiyorum

Düşünmez haramı, helalı ne bulduysa aşırır
Midesini doldurunca insanlığını şaşırır
Benliğini yitirir, yabancılara karışır
Bu zamane insanlarını hiç sevmiyorum

Birbirlerinin ayağına çelme takılmasın
Bilgi,Teknoloji, kötülük için kullanılmasın
İstemezler,insanlar mutlu refah yaşasın
Bu zamane insanlarını hiç sevmiyorum

Alim YÖRÜK