Zamâne İnsanları Şiiri - Said Bağlan

Ne büyük küçük tanır, ne haya edep bilir;
Para, şan ve şöhreti, dünyaya bedel bilir.

Beş para etmez tipler, üç kuruş menfaate,
Dostum dediklerini, satmayı güzel bilir.

Makam mevki peşinde, ömrünü telef eden;
Herkesi ayak bağı, kendini özel bilir.

Dünyaya kazık çakmış, ölmeyecekmiş gibi
Hesap kitaptan çakan, laklakı sözel bilir.

Gösteriş budalası, burjuva şempanzesi;
Ezgin emekçileri, sağacak papel bilir.

Doğru söz söyleyenin, hiçbir köyde yeri yok...
Köylüler bile artık, doğruyu engel bilir.

Gölgesiyle kavgalı, kibrine kukla olan;
Yardımlaşmak yerine, hayatı cedel bilir.

Ortak aklı yok sayıp, "ben yaptım oldu" diyen;
Kuş beynine eseni, bilimsel temel bilir.

Vatan millet sakarya, medya ve politikayla,
Toplumu birbirine katmayı amel bilir.

Vefa semt adı olmuş, dostluksa kağıt mendil...
İnsanlığı yitiren, mal mülkü emel bilir.

Geçmişinden utanıp, aslını inkar eden;
Kendini modern sanıp, örfünü ilkel bilir.

Özentiyle yaşayıp, sap gelip saman giden;
Batının bâtılına, batmayı model bilir.