Zamane İnsanları Şiiri - İsa Yılmaz

derler ki insanlar hayatlarının yarısını düş kurarak
diğer yarısınıysa gerçekleşmeyen düşlere yanarak geçirirler
mutluluk mu, yaşamak mı
onu çoktan gömdüler
yine derler ki, şimdi hiçbir zaman sadece şimdi değildir
o biraz dün, biraz da yarındır

derler ki, dost bulmak için çölü geçmek
orada ne bir ev, ne bir taht, ne beş para gerek
yine derler ki gerçek dostluk
başın sağ olsun dostun öldü dediklerinde
benim kalbimi gömdüler, başım sağ olsa ne olur, diye bilmektir

derler ki dikkat et kedi gibidir insanlar
dokuzdan fazla can taşırlar
bugün senin için ölüp bittiklerini söyler
yarın bir başkası için ölüp biterler
derler ki nankördür kediler
iyi de insan olduklarını iddia etmiyorlar ki…