Zamane insanı Şiiri - Murat Altuğ

Analar çiğnendi Bebekler doğrandı
İnsanlık bunu yaparken hiç mi utanmadı
Hisler ve duygular çürüyen bir soğandı
Zamane insanı ise kokan bir duvardı

İnsan yükü ağır olur çekilmez
Dar günde insan insana neden gelmez
Duygusuz insanki hiç bir şey işitmez
Allahtırki bir tek o bizleri geri çevirmez

Gardaşımdırki görmez gözleri
Anam ve babamki anlamaz hisleri
Dost ki işitmez sesleri
Bir tek Allahtır çevirmez dualı dilleri

Zamane kulları ki ondan fayda yok
Garipte yetimde dert ararsan çoktan çok
Şükürsüz Kulların dilinde neden dua yok
Sahibimizin nimeti ise sonsuzdan da çok

Düşerken binbir derde
Allahım sen muhtaç etme namerde
Kulların vefasız iken duymaz sitemimide
Rahman olana bir kez kalben Allah de