Zamane İnsanı... Şiiri - Haydar Demoğlu

Zamane insanı olmuş, bukalemun…
Çıkarına göre, değiştirir yön,
Çizgisi yok, duruşu yok, olmuş maymun,
Akçeyle değiştirir, vicdanın, Özün,
*
Üslup bozuk, seviye sürünür yerde,
Rol yapıp, hilleye tapanlar, her yerde,
Hak gasp, hukuk yok, adalet hani nerde,
İnsanlık dersen, o da ölmüş, kalplerde,
*
Helalzade korkar arından, vicdanen,
Fitne ile fücurlara kalmış meydan,
Rüşvet hak görülür, geçilmez hırsızdan,
Sofu ile kadı birleşti, gırtlak ’tan,
*
Kalmadı, lezzeti tadı, şu dünyanın,
Kimler yer belli değil, kimlerin hakkın,
Sonun getirir köhne an, her devranın,
Adı var mı? De! Evvel soyup gidenin,
*
Zamane ustasının, çalmak hüneri,
Patron malzemeden döndürür, dümeni,
İşçi, işçilikten şişirir cepkeni,
Helal, haram ayırmaz, devrin insanı.
*
Esnaflar; işine hilleler katıyor,
Üş kuruş kara, insanı zehirliyor,
Maskesi din, akçeye secde ediyor,
Zengin olmak için, her şey mübah diyor,
*
Kimi zulüm edip, imanın kayırır,
Kimi nefsine uyar, özün ayırır,
Rüşvet, yalan, talan ahlaktan sayılır,
Bir kadeh, bir buse ahlaksızlık mıdır?
*
Yapı yapılır, uzar arşa tersine,,
Denge bozulur, hille karışır işe,
Her imzaya yetkili, bir ranta gebe,
İçki, öpücük, bu kılıfa bahane.
*
Nefse uyup, hırsla doldurduğun kasa,
Sanma ki çekilmezsin, bir gün hesaba,
Gerek; Hak adaleti yerini bula,
Vicdan lazım yetim hakkına, saygıya,
*
Revamı; kimileri yer, kimi bakar,
Dürüstlerimiz az, kaypaklık yok satar,
Nokta silik, virgül her şeye el çırpar,
Çoğunluğumuz, hep üç maymunu oynar,
*
Akçe, makam, altına tapan artıyor,
Çıkarına, kardeş, kardeşi satıyor,
Hille, dümen kiri, yüzlerde yansıyor,
Zaman insanı; gerçek dinden sapıyor.
*
Doğru hak yolundan gitmek unutuldu,
Kadına cadı diyen, zihniyet döndü,
Savaş isteyen, kadın, çocuk öldürdü,
Rab’dan uzaklaşan, hırsa, nefse kul oldu.
*
Namazdan, namaza değil her salise,
Hakka kul olmak, adalete götüre,
Aç, canın var mı, düşün yemekten önce?
Hak adaletiyle yönetmek, bu işte
*
Demoğlu der; kuzgun gibi leşe konma,
Dünyalığa tapıp, odlara yanma,
Dünya malına, dini imanı satma,
Nefs-i özün, başka özlerden kayırma.
haydar demoğlu