Zamâne Aşkı Şiiri - Levent Topludal

Büyük âşık olma derdim olmadı;
Aklıma taktım ya, benden bu kadar.
Sanki benden başka adam kalmadı;
Karşında şıktım ya, benden bu kadar.

Tamam, hayran oldum selvi boyuna;
Bu kadar gelirim ancak oyuna;
Ferhat'ın deldiği dağın suyuna
Musluğu taktım ya, benden bu kadar.

Turistim bir hafta gurbet ellerde;
Mecnun gibi anmaz beni diller de;
Klimalı aracımla çöllerde
Tatile çıktım ya, benden bu kadar.

Ağzımdan çıkmıyor tatlı kelime:
Konuş konuş ne geçecek elime?
Aynı sinemada aynı filime
Bir seans baktım ya, benden bu kadar.

Şark köşelerine serip postları,
Şöyle böyle kıskandırdık dostları.
Beraberce yediğimiz tostları
Ağzına tıktım ya, benden bu kadar.

Kaşkol alıp nazik boynu yünledim,
Soğuklarda üşümeni önledim,
Olur olmaz dertlerini dinledim,
Canımı sıktım ya, benden bu kadar.

Bilmiyorum niye döndün çılgına?
On dakika sahip çıktım sırrına.
"Piknik" dedin, işte, senin hatrına
Sekizde kalktım ya, benden bu kadar.

Bu asırda aşk bu kadar hanfendi,
Kimse bana takamaz o kemendi.
Sekiz kıta şiirime Levendî
Mahlası çaktım ya, benden bu kadar.