Zamane Aşık Aşkı Şiiri - Sümeyye Kama

İki sevdalı gördüm geçenlerde,
Birbirine baktıkları zaman;
Cihanı yakacak olan gözleri,
Birbirine değdikleri zaman;
Gül bahçesine dönen elleri.
Sorar oldu insan kendine
Bu devirde bu nice?
İnanır mı insan görse bile?

Aşka muhtaç biri geçti yanlarından,
Derin,acı bir nefes çekti önce içine,
Sonra ağır ağır adımlarla ilerledi ileriye.

Peki bu kaderin oyununa ne demeli?
Nerde şimdi o cihanı yakacak olan aşıklar?
Gül bahçesi olan elleri nerde?
Gözleri şimdi nereye dalıp gitmekte?
Unuttular mı acaba hemen?
Bu kadar da çok severken...

Nasıl da sildiler bakışlarını hemen,
Nasıl,nasıl?

Oturmuşlardı en son bir banka,
O da arkalarından bakıp kalmıştı en son,
Bir başkası geçti şimdi oraya,
Bir başkası yine kalktı oradan.

Demiştik ya işte biz,
Bu devirde yalan yalan!
Kim benzer Leyla'ya kim benzer Mecnun'a?
Ne mümkün dağları delme,
Ne mümkün aşkından ölme...