Kalmamış insana saygı
Almış gönülleri kaygı
Körelmiş insani duygu
Güven vermiyor zamane
Oy zamane vay zamane
Dert artıyor tane tane
Bulunmaz dertlere çare
Bundandır kafam dumane
Küçüldü ama dünyamız
Daha da artı yanlızlığımız
Aranır oldu dünümüz
Güven vermiyor zamane
Oy zamane, vay zamane
Hayır yokrut candan, cane
Yaşam sanki çilehane
Acı veriyor zamane
Somurtan yüzler çoğalmış
Gönülleri korku salmış
Zamanım’ı tasa almış
Güven vermiyor zamane
Oy zamane, vay zamane
Uydurulur çok bahane
Çalışıyor silahhane
Üretiyor dert zamane
Kayıt Tarihi : 2.9.2005 13:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Zaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/02/zamane-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!