Zaman Şiiri - Cevdet Solak

Kaç gideni uğurladı bu kaldırımlar
Aynalar kaç surete tanık oldu
Çocukken tanıdığım dut ağacı
Şehrin gri renklerine dönüşeli
Kaç yuva yıkıldı
Takvimden kaç yaz geçti
Çocukluğumun gölgesinde bekleyeli
Kaç defa tutuldu bu ay
Kaç masaya meze oldu
Kaç pencereye ışık,
kaç şaire ilham
Hepsi uzun, hepsi kısa bir hatıra
Zaman bir çocuk doğurdu
Ezberletti bütün acılarını
Sobeledi dut ağacını
Büyüdükçe, küçüldü sözcükleri
Ah çocuk!
Nerden bilsin
Çocukların ansızın büyüyeceklerini...