Zamane Şiiri - Muammer Yalçın

Artık vakitler geç mevsimler hazan
Çehremde çizgiler sanırsın hezan
Aynada yüzümü görünce bazen
Beni bir köşede büzer zamane

Bazen düşünürüm dönüp deliye
Gönül ağrım kimden hediye diye
Acaba hiç mutlu oldum mu diye
Geriye bakınca üzdü zamane

Beni kül eyleyip yakar kavurur
Harmanımı kara yele savurur
Yalçınımı çile dertle yoğurur
Çarkı devranında ezdi zamane

Doğru tartmaz ki hiç şimdiki kantar
Adalet kalmamış hep yanlış tartar
Haksızlık büyümüş gün be gün artar
Artık ayarını bozdu zamane

Müstakil bir varlık fikirden ayrık
Aklı başında yok kafadan sıyrık
Hesapsız kuralsız başına buyruk
Kendi dümüğünde gezer zamane