Zamane Şiiri - Ferhat Kıdık

Cümlelerde pırıltı, incilerle süslenmiş
Görünüşte cevher, içi boş tenekeymiş

Gülücükler sahte, yapmacık artık edalar
Göz pınarları kurumuş, taş kesilmiş başlar

Söz düşmüş işportaya satılır üçe beşe
Şahinler bile tenezzül eder oldu; leşe

Derenin başında eşkiyalar dolaşmakta
Ehil olan boşta, işi yancılar kapmakta

Terazide ayar kaçmış, kuramaz dengeyi
Allayıp pullayıp güzel gösterir nesneyi

Sakin işin düşmesin kardeşine, dostuna
Hemen atarlar seni düşmanın kucağına

İnsanlık düşmüş küfeyi doldurma derdine
garibin sırtında yük üstüne yük kime ne!

Tezgaha girmiş din, olmuş en büyük sermaye
Bu gidişat iyi değil! yolculuk nereye?

Hacısı, hocası...; kul köle olmuş paraya
Tuz basılır, nerede? merhem olmak yaraya

sahtekarlık diz boyu paçalardan damlıyor
İki gözü iki çeşme, analar ağlıyor

Küf kokuları geliyor, bozulmuş dimağlar
Bu yozlaşmaya isyan eder, şimdi,bulutlar

Sevdalar gündelik, kirlenmiş denizler, çaylar
Her şeye inat yine beyaz yağıyor karlar
12.02.12