Özeti; üç tane halden ibaret,
Ne bilsin serveti, ne bilsin malı.
Bir kibir, bir şöhret, bir de tamahı
Ne bilsin serveti ne bilsin malı.
Almamış dersini, ehil elinden,
Kötü söz, iftira düşmez dilinden.
Geçmemişse yolu, Hak’kın yolundan
Ne bilsin serveti, ne bilsin malı
Dersini verseydi işin erbabı
“Kürküm” niyetine giymez esvabı.
Değmemişse yüzüne; tozu, türabı
Ne bilsin serveti ne bilsin malı.
Aklından çıkmıyor hurafe hile.
Umut yok, bırakmaz çabam nafile.
İktifa etmiyor dolsa da file
Ne bilsin serveti ne bilsin malı.
Tamahı çürütmüş, gövdesi harap,
Yüzünde maskesi görmekte serap.
Şu aciz kulunu affeyle Ya Rab!
Ne bilsin serveti, ne bilsin malı
01/2012/Konya
Tayyar YıldırımKayıt Tarihi : 30.1.2012 22:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)