Zamandır Aşkın Mezarı Şiiri - Ali Tutluoğlu

“Beni bir gözleri âhûya zebun etti felek”
Yavuz Sultan SELİM

Nasıl da kandım gözlerindeki o yalan ışıltıya?
Bilemiyorum neden inandım yalan gülüşlere, mahmur bakışlara…?
Söz geçiremedim özüme, bu sevda okyanusunun fırtınalarında.
Yazıklar olsun sana zümrüt yeşili gözlü güzel!
Anlamadım, neden attın beni soğuk, gri yalnızlıklara.

Bilir misin nasıl da inanmıştım,
Nasılda sevmiştim seni, o erişilmez güzelliğini?
Nasıl da güvenmiştim ben sana?
Nasıl da yanmıştım kor ateşlerde senin için?
Sen ise hercai bir melek, bir gül, bir sarı çiçek.
Hayır, hayır dilim varmıyor söylemeye
Bırakmadın hiçbir zaman beni bana…
Bırakmadın, çaldın usta bir gönül hırsızı gibi yüreğimi.
Bu acıyla dolu yüreğimin tek sebebi sensin
Bütün acılarımın tek faili sensin.
Hem de iliklerime işleyen bir sızı, bir acı, bir mahpus,
Ve sensin yüreğimin en acımasız hırsızı.
Bu sana son serenadım.

Gözyaşlarıyla boğulmuş şiirimin öznesiydin,
Sen çaldın her şeyimi
Bırak hayallerimi bari.
Onları ver, avunayım ve hülyalarıma sığınayım.
Seni unutayım, gönlümün virane olmuş mezarına koyayım.

Hatırlar mısın sevgili?
Ne yapabilirim, elimde değil sözlerini ve benim sözlerimi
Hepsi de acemice, sıcak birer yalanmış.
Çoğu boş sözmüş, palavraymış ve en tatlı yalanmış.
Sana ise delicesine yandığımda yalanmış.
Artık unutmak kaderim oldu, kolay olmasa da…
İşte unuttum seni zümrüt yeşili gözlü güzel.
Unuttum sana dair bütün hatıralarımı
Ve seni artık hissetmiyorum.
Ama yaşıyorum, yaşanması gerektiği kadar
Hissetmiyorum.

Çünkü aşk burada tükendi.