Zamandı Senden Geçen

Zamandı senden geçen,
ben değil.
Ben hâlâ aynı cümlenin içinde,
aynı harfin ucunda bekliyorum seni.

Takvimler eskidi,
ama gözlerinin mevsimi değişmedi içimde.
Bir gülüşün hâlâ
bir çağın en güzel sabahı gibi duruyor kalbimde.

Zamandı senden geçen —
ben, senden değil, kendimden geçtim.
Bir sözün gölgesinde yıllar durdu,
bir sessizliğin sesine kulak verdim.

Şimdi anlıyorum:
unutmak değilmiş mesele,
taşımakmış sevdayı,
hem de kendi kalbinde mezar taşı gibi.

Zamandı senden geçen,
ben hâlâ oradayım —
bir bakışın önsözünde,
bir vedanın son satırında.