Zaman Sana Hediye Şiiri - Hamiye Gül

Para gibi harcıyoruz zamanı cancağazım,
Kadrini bilmeden,saçıp savurarak...
Yerini dolduracağımız bir seyler varmış gibi,
Ne kadar gülünç değil mi?

Tutmuyoruz sımsıkı,yakasına da yapışmıyoruz.
Pişmanlık faydasız,gitti giden dövünüyoruz Dizimize vurarak...
Veda ediyor yüzümüze alay ederek,haklı tabi.

Sanki
Cebimizdeki bir kaç madeni puldan ibaretti,
Daha da değersizdi belki,
Halbuki kalsaydık içinde neler neler yapabilirdik...

Görüyorduk onu ama anlamsızlaştırıyorduk.
Parçalayıp yırtıyorduk ederi yok gibi
Veya bir kibrit çöpüyle yakıyorduk ucundan,
Yükselen alevlerini izliyorduk umursamadan.

Faturayı da ona kestik kahpe kader diye,
Hayattı suçladığımız...Kendi hayatımız,
Bir daha gelmeyecek olan o muazzam hayat,
Bizdik kabahatli,yitirdik vakit denen şans meleğini.

Oysaki bir an yüreğimize kulak kesilseydik,
Saysaydık saniyeleri,saliseleri sıkılmadan...
Yaşam mevzu bahis olunca,
Dinleseydik sözünü keşke demezdik arkasından.

Akıp giderken donduramazdık;
Lakin ânı kaydederdik dolu dolu,
Ah vah vakit ne çabuk gittin diye,
Ağlamayacaktık hıçkırarak çocuklar gibi!

İnatlaştık,ayak diredik karşısında...
Kıymetini mi bilecektik?
Dilimizde bir pelesenk var nasılsa,
Biz cahildik der geçerdik...Cancağazım cahildik.