Zamandaki Esef Yağmuru Şiiri - Rukiye Suna

Ve cılız çiçekler koklar
et ve kemik ve ruh yığınını
eşikler göçük,
çekmeceler karışık,
bütün dilekler artık, gece uyanık..
bütün hünerler gündüz satılık
sürüler, sürüler
at sürüleri, kemiriyor dizlerimi..
ahengi bir şarkının,
ateşin yalazında sızıldıyor.
üfürerek bir rüzgar son hamlesini,
dağlara bağışlıyor al çehresini..
kestane saçlarımı okşuyorum
bedenimden aşağı, ruhumdan aşağı bineklere biniyorum.
külfeti yalnızlığın, acımtrak.
ve dehşeti muhabbetin,süs biberi
birikiyor birikiyor..
gıpgri bir hengame ,mecazi belgeler
öne sürülüyor ,
işte..
gel ey cellat vur o elleri..
ve beden yük taşıyor, gönül daha fazlası
bir atın kirpikleri ,yelesini yaralıyor.
bir meyve ağacın dalını incitiyor.
ışıklar geceyi, gece güneşi
bir sokak kuytuyu
bir kuytu vehimde olanı
Bir geçmiş , anı
Bir red, dileği
Bir gözyaşı, tebessümü
Bir sevinç, hicranı
Bir suç, sevabı incitiyor...

Mevsimler beni
Ben seni incitiyorum

17 eylül 2024
00.00