ZAMANDA YOLCULUK
Bahçemdeki cıvıltı
Alıp beni götürdü
Bir anda çocuk oldum
Yılları geri sürdü
Ne doyumsuz bir şeymiş
O anların neşesi
Bir sevincin gülüşün
Nasıl olmaz köşesi
Terlememiş kılların
Teninde olmak vardı
Bizi yoran günlerin
Dününde olmak vardı
Şimdi orada olsam
Dalsam aralarına
Şirinlikte kaybolsam
Umarsızca gün boyu
Oyunlarda yorulsam
Akşam gelince eve
Her şeyi hazır bulsam
Kıvrılıp bir köşeye
Bir rüyaya sokulsam
Kıymetini bilsek ne
Zaman geçtikten sonra
Gözümüzü silsek ne
Derman kaçtıktan sonra
Onları da saracak
Şu hayatın yükleri
Anlayacaklar bir gün
Gariban büyükleri
(hayri yöndem)
Kayıt Tarihi : 8.7.2024 19:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!