iki nokta, bir karanlık: Böyle başlarmış zamanda yolculuk:
Gece-gündüz gidermiş insan meçhule, koskoca bir dünya içinde,
sürer bu yolculuk sanki sadece birkaç saniye...
Karanlıktan sıkıldığı bir anda, dokuz ay on gün sonra;
kendini bulur bir savaş alanında: Bir ebe, kendisi ve bir Ana...
Başlar bir yaşam kavgasına: Kanlar içinde, galip gelirse bu savaşta,
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta