Zamanda Yolculuk Şiiri - Fatma Adıgüzel

Ruhuma soğuk bir rüzgar işliyor
Sert ve acımasız
Beni alıp götürüyor
Bu mekandan
Bu zamandan
Artık çok uzaklardayım
Zaman,
Mekandan da uzak
16 yıl öncesindeyim
bir bebek dünyaya geldi
sarışın,iri gözlü,ton ton
o masum yüzüyle gülücükler dağıtıyordu etrafa
mis gibi kokuyordu
cennetten geliyordu elbet
bu koku,bu masumiyet,bu güzellik

fakat alnına bir kara yazılmıştı
kara,çok kara.kapkara
çok yaşamayacaktı
kısa bir süre misafirdi yeryüzünde:
on beş yıl…

büyüdü elbet,
fidan gibi uzadı boyu
ok oktu kirpikleri
gözleri iri iri ve manalıydı
genç bir delikanlı olmuştu

şimdiki zamana bir yıl daha yaklaştım
vakit doldu
her şey hazır
ve korkunç an
yıl 1999,
sıcak bir ağustos
ayın sekizi
günlerden Pazar
kuşluk vakti
her şey bir film şeridi gibi geçti gözünün önünden

engel olamadı içinden gelen sese
başkaları da…

her zamanki gibi
motorsikledini aldı
çıktı yola

ama geri dönecekti
annemin istediği ciğreleri getirecekti
gitti
geldi ama
soğuk bir beden olarak…

GİRESUN