Zamanda Kim Oluyor ki Şiiri - Yahya Aygün

Günahım çoktur benim ey Allah’ım.
Rahmetinle bakmazsan ben yanarım.
Ateş olup akar,yakar nefsimi gözyaşım.
Gecelerde uykum kaçar ‘sen’ diye ağlarım.

Ey Rabbim,aşkımı ancak sen bilirsin,
Şu kulun turap olup yerlere serilsin.
Sen de ölüp bu can yine sende dirilsin.
Edebi cennete kalpteki Sevgiliyle girilsin.

Ne olurdu güneşler doğup hiç batmasaydı,
Zaman sel olup beni önüne katıp akmasaydı.
Ruhum her zaman şu tenimde kalsaydı.
Gözlerine dalıp gönül ebede kaybolsaydı.

Allahım! Sen var oldukça bu aşkta var olsun,
Yaşadıkça kalbim sen, illa ki sen, diye vursun.
Zaman da kim oluyor ki, bu aşka kelepçe vursun?
Sana olan sevgim, dualarımın ‘AMİN’i olsun