Zamanda Bir Su Şiiri - Reşat Öztoprak

Ben bir suyum
Zamanın ince sesinden tınısına
Çözümlenmemiş yakamoz şarkısına
Ve ay bağrında yanarken bir gencin
Ben bir suyum nispetsiz zamana.
Ben bir suyum
Ilık ılık düşerken aşk dehlizinde
Bir dudaktan ötekine
Sevişme görmemiş bir kadında suyum
Yaşı seksenlerde.
Ben bir suyum
Özgürlük adına kanat takmış
Ve uçarken mermi vızıltılarında
Bir elim havada iki parmağım ve açık
Türküyüm diyen
Yaşamım diyen suyum.
Ben bir suyum
Huzur görmemiş bir toprağın
O kanlı bağrında perçimlenen
Perçimlendikçe parçalanan
Her bir parçası bir aleve boyanan
Suyum ben toprağında
Kancıkça pusulara yenik
Ve günahkar kafir ilan edilen.
Ben bir suyum yedisinde ölmüş
Ve tam büyümeye yakın bir tarla
Olan yirmi sekizinde
Körleştirilmiş bir mahpusluğun içinde
Sevda türküleri yakan
Ve arşın arşın gökte yerde inleyen
Bir suyum rahmeti kendine münhasır.

Ben bir suyum
Anadilini anasızca öğrenmiş
Babasızca yaşamış bir suyum
Annem toprak katledilmiş
Ve babam yağmur diri diri yakılmış.
Ben bir suyum
Sevdadan düştükçe alnı ak
Ve karanlıktan düştükçe
Ve yırttıkça karanlığı
Bir umut olup yarınında yaşamın
Anlamı bitmeyen bir suyum.
Bir suyum Edessa toprağına düşmüş
Ve rengi bozuk bir kalabalık
Kalabalık ki ölüme benzer
Bir suyum damlayan ölüme inat.
Bir suyum ben binden bire düşen
Ve çoğalan birden bine özlemce
Ve anlamca dağlarda yankılanıp
Bir mağara köşesinde filizlenen.
Bir suyum aşka dair
İçildikçe içmeye münhasır.