Bıraktım artık zamanı zamana,
onada bir hak veriyorum, yaşarken içinde,
bize verdiği kadar.
Umut, istek, sevinç,
özlem ve üzüntüler, yüzerken içinde.
Zamana zaman tanıdım.
O durmadan kusursuzca ilerlerken,
hep aynı çelişkideyiz umursuzca,
beklentilerimiz sabırsızlığını,
yükleyerek her an, medet umarız.
Yaşamdan hep durmasını istedik,
zaman zaman zamanın.
Güzel anların çakılıp kalması için.
tekrarını diledikçe içimiz yürekten,
zaman çıktı önümüze dimdik.
Yaş geçince, beden çökünce,
hayatın dörtte üç lük bölümüne girince,
film tamamlanırken kare kare,
belki bir gün mutlakayı, dileyerek içimden
Zamana zaman verdim.
ART 04.05.2009
Ali Rauf TankalKayıt Tarihi : 10.8.2009 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!