Zamana Yenilmişim Şiiri - Mine Dönmez Ölçer

Nereye gitmiş hayat
Ben nerdeyim
Terkedilmiş miyim
Terketmiş miyim

Bu yalnızlık kimden emanet
Oysa ne kalabalıktı içim
Renkler çeşit çeşitti
Begonviller sıralı

Bahçede ortancalar
Saksıda yediveren gülleri
Ne genişti o ağacın gölgesi
Kulaklarda çınlardı şen kahkahalar

Eş, dost, akrabalar
Sofrada eksik olmazdı fasıl
Radyoda nihaventti henüz şarkılar
Ne hoştu yıldızların altında sevişmeler

Vermezdim lebimden
Gurubun rengi kızıl olmadıkça
Ah nasılda sarmalardı
Gözleri aşka düşen taze söğüt dalları

Kurudu zamanla her çiçek
Ne renk kaldı, ne ahenk
Şarkılar artık hüzzam
Küsmüş söylemiyor leb

Gitmiş dostlar, vedasız ayrılıklarla
Ne terkedilmişim
Ne terk etmişim
Zamana yenilmişim