birden düşüyor yüzüm
yenilginin en içten ölüm hali
yalnızlığım açıyor yokluğuna
sonunda zamana kırılıyorum
bir bahar vuruyor gençliğimi
bildiğim öğütleri unutuyorum
ay ışığı çalıyor gözlerimi
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
