Zamana Kaldık Şiiri - Haşim Kalender

Evlat anayı horlayıp
Dövdüğü zamana kaldık
Babaya suçlar derleyip
Sövdüğü zamana kaldık

Bilmezler oynuyor başta
Kime baksan orta yaşta
Millet yalanı alkışta
Övdüğü zamana kaldık

Kanser eyledik gribi
Kadı kollar bir gurubu
Başından atıp garibi
Savduğu zamana kaldık

Gıpta eder mert namerde
Mevki alır yalan derde
Yanlış doğruyu çok yerde
Kovduğu zamana kaldık

Ocak yanar baca tütmez
Servet artar istek bitmez
Ver dünyayı nefse yetmez
Sevdiği zamana kaldık

Dinsizin fetva kestiği
Cahilin bayrak astığı
Haksıza desen küstüğü
Caydığı zamana kaldık

Sosyete koyduk adını
Her gün kaçırdık tadını
Asrın reklâma kadını
Soyduğu zamana kaldık

Yıkandı aklaştı kara
Derde ilaç oldu para
Zengin yedikçe fukara
Doyduğu zamana kaldık

Gerçeği saklar kalemler
Küflendi doğru kelamlar
Mahrem olanı âlemler
Duyduğu zamana kaldık

Kılıf örülür suçlara
Göbek döndü hörgüçlere
Kart horozun piliçlere
Kıydığı zamana kaldık

Ya kalender ya hal garip
Herkes derdinden muzdarip
İnsanın şeytani yerip
Saydığı zamana kaldık