Zamana Kaldık Şiiri - Bülent Baysal

☆☆ZAMANA KALDIK☆☆

Geceler çok hain, geceler düşman
Puşt zulasında yitip gitmiş zaman
İçimiz zemheri bahar bin pişman
Dudaklar mühürlü zamana kaldık

Değerler tükendi yer ile yeksan
Bir nesil türedi ahlaktan noksan
Dürüstlük arama orada yoksan
Tutanın öptüğü zamana kaldık

Hayat bu dediğin orman kanunu
Yalan ile güderler nice koyunu
Siyaset kirlenmiş çıkar oyunu
Topaç gibi fırıldak zamana kaldık

Feryatlar duyulmaz, kulaklar sağır
İnsan olan yüregin yükü çok ağır
Hele bir çıkta doğruları bağır
Yaftalar takılmış zamana kaldık

Arama vicdan her iş hille hurda
Bu kadar ihanet edilmez yurda
Kuzu emanet edilir mi kurda
Yalan sultan olmuş zamana kaldık

Eşkiya dağdaydı şehire inmiş
Enfilasyon dediğin lambada cinmiş
Ocaklar tütmüyor dumanı dinmiş
Nasıl da harami zamana kaldık

Suyu kalmamış yağ bulunmaz aşta
Nefis fukarası cehalet revaçta
Çıkar için vicdanını satan puşta
Söz kâr eylemez zamana kaldık

Boş hep boştur, boş boşa konsa dolmaz
Bunca sapkınlığı akıllar almaz
Söze geldi mi mangalda kül kalmaz
Ne gaddar ne zalim zamana kaldık

Vekilim her şeyin ballısı sana
Üç beş maaş huzur hakkı koy yana
Neden kemer sıkma düşer hep bana
Nasıl da asılsız zamana kaldık

Bülent Baysal
07/02/24